We mogen weer! Wat een feest! De aanleiding voor deze reis is mijn 50e verjaardag ergens in november. Aangezien ik Matthijs vorig jaar voor zijn Abraham verjaardag verrast had met een weekendje Schoorl met zijn ouders en Eline, Victor en Tom heeft Matthijs besloten mij ook te verrassen. Als dit wordt wat ik denk dat het wordt sta ik nog jaaaarenlang in het krijt.

Hij heeft alles geregeld en hoopt dat ik de bestemming nog niet geraden heb voordat we weggaan. Ik heb een aantal aanwijzingen gehad; ik moest een koffer kopen (dag rugzak, tot volgend jaar), er zijn plekken waar ik geen Wifi heb (dank aan alle waarnemers en mijn meer dan geweldige apotheekteam dat ik rustig weg kan) en we zijn weg vanaf zaterdag 26 oktober. Ik mag 18 november weer gaan werken dus ik neem aan dat ik ergens dat weekend weer terug ben.

Nou heb ik ook altijd rechercheur willen worden en dat kwam dit jaar goed van pas. Er werden hier en daar wat zinnen gezegd die ik interpreteerde als onbedoelde hints, maar Matthijs kennende kan hij me ook héél goed doelbewust een verkeerde kant op gestuurd hebben. Gewoon, voor de leuk.

De bestemming die ik denk dat het gaat worden is Argentinië, best vergelijkbaar met Schoorl. Ook leuk... Hoe kom ik daar bij? Nou, aan Elke wist hij te vertellen hoe de binnenlandse vluchten in Argentinië gingen met aankomsttijd en al, toen we bij het nationaal ballet waren maakte hij een opmerking richting tango dansen, en ineens stonden de lonely planet van Argentinië en Brazilië in mijn telefoon (dus wie weet gaan we ook nog wel naar Rio). Het land waar we heen gaan heeft een lange kustlijn (goed, dat hebben de wadden ook) en het kan er ook best koud worden dus mijn outdoor broek moet ook mee. De bestemming is door een aantal mensen al genoemd, Matthijs verblikte of verbloosde niet; behalve die éne keer op de verjaardag van Rianne.

Ik heb deze bestemming halverwege dit jaar op een briefje aan Aster gegeven, anders denkt iedereen vast dat ik de boel besodemieter... Ik heb een nieuw tango jurkje gekocht bij Zalando en verstopt in mijn rugzak tot vertrek; die mag toch niet mee dus daar kijkt hij niet in.Mijn dansschoentjes zijn ook ingepakt. Tot slot heb ik deze website aangemaakt, en ja; jullie mogen me keihard uitlachen als ik me vergist heb en drie weken op de kaasboerderij op Texel moet werken of als ik ergens op mijn schoentjes tot halverwege mijn kuiten in de blubber beland .

Iedere bestemming is goed; dank je wel lieverd voor het regelen. We gaan het zien, let's tango in the night!